خدایا اینترم را نت بفرما!

  ‍ از این دیار غم زده ،باید سفر کرد... باید بر این اقبال بد،فکری دگر کرد... در شهر احمق ها که بی عقلان حکیم اند... آن کس که عقلش بیشتر، دائم ضرر کرد... آن شاخ زخمی بر درخت میوه ها بود... آن کار نیکو را درخت بی ثمر کرد... این ساقه ی زخمی دگر طاقت ندارد... باید به بیداری همی ترک تبر کرد... تا کی به مرداب عدم در جا نشستن... باید به دریا دل زد و قدری خطر کرد... ترک دیار پوچ کن،کافیست سهراب... قایق نمیخواهد،به دل باید سفر کرد... شاعر: محمود_ابراهیم_گل   **** "آرامش یک رویا" خدایا اینترم را نت بفرما!...

" کهنه شراب " یک شراب ناب دارم، هفت ساله، میخوری؟ یک دل بی تاب دارم، دل مچاله، میخوری؟ اینقدر خود را نگیر امشب برای من، بنوش می برای قلب خوب است، یک پیاله میخوری؟ این زمانه مست باشی بهتر از بیداری است بیخیال و سرخوش و بی درد و ناله، میخوری؟ می برای من شده درمان درد بی کسی هر شب و روزم شده این آش خاله، میخوری؟ از همان روزی که عشقم رفت این را ساختم یک پیاله از شراب هفت ساله میخوری؟؟ شاعر: حامد حسنی   **** با تشکر از دوست عزیز:  мдjiD ××آریایــــــــیها×× خدایا اینترم را نت بفرما!...

چقدر ساده بهم ریختی روان مرا بریده غصه ی دل کندنت امان مرا قبول کن که مخاطب پسند خواهد شد به هر زبان بنویسند داستان مرا گذشتی از من و شب های خالی از غزلم گرفته حسرت دستان تو جهان مرا سریع پیر شدم آنچنان که آیینه نیست شکسته در دل خود صورت جوان مرا به فکر معجزه ای تازه بودم و نا گاه خدا گرفت به دست تو امتحان مرا نه تو خلیل خدایی نه من چو اسماعیل بگیر خنجر و دردم بگیر جان مرا تو را به حرمت عشقت قسم بیا برگرد بیا و تلخ تر از این نکن دهان مرا چه روزگار غریبیست بعد رفتن تو بغل گرفته غمی کهنه آسمان مرا تو نیم دیگر من نیستی تمام منی تمام کن غم و اندوه سالیان مرا سریع پیر شدم آنچنان که آیینه نیست شکسته در دل خود صورت جوان مرا به فکر معجزه ای تازه بودم و نا گاه خدا گرفت به دست تو امتحان مرا شاعر : امید صباغ نو    **** یک رویا!  خدایا اینترم را نت بفرما!...

"‍ انتظار " کسى شبیه من چنین اگرچه بى قرار نیست ولى توانِ واژه ها به وصفِ انتظار نیست گمان به عافیت نکن که رنگِ سرخِ صورتم به جز به ضربه خوردن از زمانه آشکار نیست! فراق قسمتم اگر بماند از شکوهِ عشق سکوتِ من مقابلش همیشه ماندگار نیست بدان که بى نهایت از هجوم درد خسته ام مرا که استقامتم شکسته ... اقتدار نیست تمامِ سرنوشتِ من خلاصه شد به مصرعى به بى تو زنده ماندنم بمان که اعتبار نیست مرتضی (اشکان) درویشی شاعر : مرتضی درویشی **** یک رویا! خدایا اینترم را نت بفرما!...

 من ‌گرفتار عطر نفس‌های تو‌ام؛ من ‌هوادار دو دست پر از یاس تو‌ام؛ من بدون نگاه گرمت٬ همچو شمعی در باد٬ محزون و آرام٬ خاموش و بی‌روح٬ از وحشت تنهایی‌ها٬ سرد و مبهوت و پریشان‌تر از این خواهم بود. بی‌تو با سیل غمم کنج خیابان چه کنم؟ از آن روز سرد و نمور آذر٬ که خوب یادت هست؛ که میدانم‌ هست؛ تا امشب‌ بهمن‌ماهی٬ آرام‌ نبودم من؛ مثل ماهی تنهایی٬ که روی علف‌های کنار برکه٬ بی‌قراری می‌کند؛ که مرا برگردان٬ به همان‌ برکهٔ گرم٬ که دوستش دارم و در آن‌ آرامم. بی تو با شبنم‌ یخ‌٬کنج دو چشمم چه کنم؟ کاش اینجا بودی و مرا می‌دیدی؛ که به روز سیاه دل من٬ چه‌ها آمده است. باید اینجا بودی٬ که در آغوش پر از عطر گلت٬ آرام‌ می‌خوابیدم٬ آرام می‌خندیدم. من٬ تو٬ دو فنجان قهوهٔ تلخ و موی تو که باز است و یک دنیا حرف.... شاعر:  عین_صاد **** خدایا اینترم را نت بفرما!...